لوکزامبورگ باید به اتکای درآمدهای حاصل از دخانیات و الکل پایان دهد

لوکزامبورگ - 22 نوامبر 2025

دیوان محاسبات لوکزامبورگ (Cour des comptes) در ارزیابی تازه خود از پیش‌نویس بودجه سالانه، خواستار بازنگری جدی در سیاست‌های مالی این کشور و کاهش وابستگی دولت به درآمدهای حاصل از مصرف دخانیات، الکل و سوخت شد.

فشار بر نظام مالیاتی سنتی

بر اساس این گزارش، اتکای فعلی به مالیات‌های مربوط به دخانیات ممکن است نتواند هزینه‌های سنگین ناشی از مصرف آنها را—به‌ویژه در بخش سلامت—پوشش دهد. دیوان محاسبات تأکید می‌کند که:

🔴 ۱. درآمدهای مالیاتی ناشی از مصرف دخانیات، دیگر تضمین‌کننده جبران هزینه‌های بهداشتی نیست.
🟠 ۲. در حوزه سوخت، با توجه به روند فزاینده گذار انرژی، درآمدهای مالیاتی نسبت گذشته کارایی پیشین را ندارد.

پیشنهاد مالیاتی جدید: مالیات بر شکر

دیوان محاسبات Cour des comptes به‌عنوان جایگزین، پیشنهاد اعمال مالیات بر شکر را مطرح کرده است؛ پیشنهادی که به باور کارشناسان:

🟢 ۱. می‌تواند مستقیماً به بهبود سلامت عمومی کمک کند.
🔵 ۲. در عین حال، منبعی پایدارتر برای تقویت بودجه دولت فراهم خواهد کرد.

نگرانی درباره هزینه‌ها و آینده امنیتی کشور

در بخش هزینه‌ها، دیوان محاسبات نسبت به کافی نبودن سهم بودجه دفاعی هشدار می‌دهد. طبق اعلام این نهاد:

🟣 ۱. بودجه کنونی تنها ۲٪ از تولید ناخالص داخلی را به بخش دفاع اختصاص داده است.
🟤 ۲. این رقم باید تا سال ۲۰۳۵ به حداقل ۵٪ افزایش یابد.

همچنین دیوان محاسبات هشدار می‌دهد که ساختار کنونی مالیه عمومی توان مقابله مؤثر با بحران‌های احتمالی آینده را ندارد و برای مواجهه با چالش‌های تغییرات اقلیمی نیز آماده نیست.










فقر کودکان؛ یک کودک از هر چهار نفر در لوکزامبورگ در معرض خطر

لوکزامبورگ - 22 نوامبر 2025

طبق گزارش سالانه‌ای که صندوق کودکان سازمان ملل، یونیسف (UNICEF) در تاریخ ۲۰ نوامبر منتشر کرده، روند ده‌ساله پیشرفت در مبارزه با فقر کودکان متوقف شده است. عواملی چون تنش‌های بین‌المللی، تغییرات اقلیمی و بحران تأمین مالی جهانی باعث شده‌اند این پیشرفت‌ها در سراسر جهان، از جمله در لوکزامبورگ، با کندی یا توقف روبه‌رو شود. طبق یافته‌های تازه، یک کودک از هر چهار نفر در این کشور همچنان در معرض خطر فقر یا محرومیت اجتماعی قرار دارد.

افزایش نگرانی‌ها هم‌زمان با روز جهانی کودک

این گزارش که به مناسبت روز جهانی کودک و با عنوان «وضعیت کودکان جهان ۲۰۲۵» منتشر شده، نشان می‌دهد که باوجود برخی دستاوردها بین سال‌های ۲۰۱۳ تا ۲۰۲۳، پیکار جهانی علیه فقر کودکان با رکود جدی مواجه شده است.

بر اساس داده‌های جدید:

🔴 ۱. حدود ۴۱۷ میلیون کودک در کشورهای با درآمد پایین و متوسط در فقر چندبعدی شدید زندگی می‌کنند؛ فقری که به معنای محرومیت هم‌زمان از حداقل دو نیاز اساسی مانند تغذیه، آب آشامیدنی سالم، بهداشت یا سرپناه ایمن است.
🟠 ۲. سهم کودکان محروم طی ده سال از ۵۱٪ به ۴۱٪ کاهش یافته، اما این روند مثبت به دلیل درگیری‌ها، تغییرات اقلیمی، بدهی‌های دولتی و کاهش بودجه کمک‌های توسعه‌ای، عملاً متوقف شده است.
🟡 ۳. بیش از ۱۹٪ کودکان جهان با کمتر از ۳ دلار در روز زندگی می‌کنند؛ نزدیک به ۹۰٪ آنها در آفریقای زیرصحرا و جنوب آسیا هستند.
🟣 ۴. طبق گزارش لنست (The Lancet)، کاهش فعلی کمک‌های بین‌المللی ممکن است تا سال ۲۰۳۰ منجر به مرگ ۴,۵ میلیون کودک زیر پنج سال شود.

یونیسف نسبت به وخامت شرایط هشدار می‌دهد

کاترین راسل (Catherine Russell)، مدیر اجرایی یونیسف، در این گزارش تأکید می‌کند:
«پیش از آغاز بحران جهانی تأمین مالی، تعداد زیادی از کودکان از نیازهای اساسی خود محروم بودند؛ اکنون خطر تشدید این وضعیت بیش از هر زمان دیگری جدی است.»
او از دولت‌ها خواست تا «پیشرفت‌های دشوار و ارزشمند سال‌های گذشته را حفظ کرده و تقویت کنند.»

وضعیت نگران‌کننده در لوکزامبورگ: یک کودک از هر چهار نفر در معرض فقر

با وجود بالاترین سطح سرانه تولید ناخالص داخلی در اروپا، لوکزامبورگ همچنان با چالش جدی فقر کودکان روبه‌روست. طبق اعلام یونیسف:

🔵 ۱. حدود ۳۰ هزار کودک — معادل ۲۵٪ کودکان — با خطر فقر یا محرومیت اجتماعی مواجه‌اند.
🟢 ۲. بین سال‌های ۲۰۱۲ تا ۲۰۲۱، فقر کودکان ۳٫۷ واحد افزایش یافته و بخش بزرگی از پیشرفت‌های دهه گذشته را از بین برده است.
🟤 ۳. خانواده‌های تک‌والد، به‌ویژه زنان، بیش از همه در معرض فشار اقتصادی هستند؛ این خانواده‌ها ۴۹٪ از درآمد خود را صرف هزینه مسکن می‌کنند و ۴۰٪ از کودکان آنها در شرایط فقر زندگی می‌کنند.

راهکارهای پیشنهادی یونیسف

در گزارش «کودکان امروز، آینده فردا»، دفتر یونیسف لوکزامبورگ چند محور کلیدی برای مقابله با این روند معرفی می‌کند:

🔴 ۱. اصلاح جامع و فراگیر کمک‌هزینه‌های خانوادگی، مرخصی والدین و خدمات نگهداری از کودک.
🟠 ۲. ساده‌سازی دسترسی خانواده‌ها به حمایت‌های دولتی و کمک‌های مالی.
🟡 ۳. توسعه نظام‌های دقیق‌تر برای جمع‌آوری و پردازش داده‌ها با هدف ارزیابی مؤثر سیاست‌های اجتماعی.

به‌گفته این نهاد، اجرای ترکیبی این اقدامات می‌تواند نرخ فقر کودکان را از یک کودک از چهار نفر به یک کودک از ده نفر کاهش دهد.

ساندرا وایشر (Sandra Visscher)، مدیر یونیسف لوکزامبورگ، نیز تأکید می‌کند:
«از نظر اخلاقی و اقتصادی، کاهش فقر کودکان تنها به سود لوکزامبورگ خواهد بود. زمان اقدام فرا رسیده است!»

بسیج ملی برای حقوق کودک در روز جهانی کودک

به‌مناسبت روز جهانی کودک، یونیسف لوکزامبورگ برنامه‌های گسترده‌ای را در سراسر کشور هماهنگ می‌کند:

🔵 ۱. برگزاری کارگاه‌های آموزشی درباره حقوق کودک در مدارس، دبیرستان‌ها و مراکز آموزشی با مشارکت سفیران نوجوان یونیسف.
🟢 ۲. برگزاری یک کنفرانس با عنوان «خانواده سالم: تغذیه درست و فعالیت بدنی بیشتر».
🔵 ۳. اجرای پویش ملی GoBlue با نورپردازی آبی ساختمان‌ها و فعالیت‌های نمادین برای جلب توجه عمومی به اهمیت حقوق کودک.










لزوم حفظ نظام «قرارداد اجباری پزشکان» در لوکزامبورگ

لوکزامبورگ - 22 نوامبر 2025

رئیس فدراسیون بیمارستان‌های لوکزامبورگ (Fédération des hôpitaux luxembourgeois – FHL) اعلام کرد که نظام سلامت این کشور «بسیار کارآمد» است و باید در همین مسیر باقی بماند. این موضع‌گیری در پی افزایش بحث‌ها درباره احتمال تجاری‌سازی خدمات درمانی مطرح شده است.

پروژه «کلینیک فندل»؛ فرصت یا تهدید؟

به‌گفته دکتر مارک برنا (Dr. Marc Berna)، پروژه موسوم به Findel Clinic تنها در صورتی یک فرصت مثبت ارزیابی می‌شود که این مجموعه در قالب یک شاخه وابسته به بیمارستان فعالیت کند؛ در غیر این صورت، پیامدهای گسترده‌ای ایجاد خواهد شد.

او سه چالش اصلی را چنین برمی‌شمارد:

🔴 ۱. لزوم اتصال ساختاری به یک بیمارستان:
«اگر عمل‌ها در این مرکز انجام شود، در صورت بروز عوارض چه کسی مسئول خواهد بود؟ درمان‌ها روزانه انجام می‌شود، اما مشکلاتی که شب رخ دهد ناچاراً بر دوش بیمارستان‌ها خواهد افتاد. این پیوند باید بسیار نزدیک‌تر باشد.»

🟠 ۲. خطر جذب پزشکان و خالی شدن بیمارستان‌ها:
«اگر محیطی ایجاد شود که پزشکان بتوانند فقط از ساعت ۸ تا ۱۸ کار کنند و بدون شیفت شب فعالیت داشته باشند، این ساختار به‌شدت جذاب می‌شود و ممکن است بسیاری از متخصصان بیمارستان‌ها را ترک کنند. چنین چیزی قابل قبول نیست.»

🟡 ۳. ابهام در نظام پرداخت:
«آیا این پزشکان تابع قراردادهای جمعی فعلی خواهند بود؟ اگر پاسخ منفی است، چگونه می‌توان متخصصان را ترغیب کرد که در این ساختارها فعالیت کنند؟»

اختلاف بین AMMD و CNS؛ یک فرصت برای اصلاح؟

در خصوص قطع همکاری میان انجمن پزشکان و دندان‌پزشکان (AMMD) و صندوق ملی سلامت (Caisse nationale de Santé – CNS)، رئیس FHL این رخداد را «فرصتی برای بهبود» توصیف می‌کند.

او بر یک اصل کلیدی تأکید دارد:

🟢 «قرارداد اجباری پزشکان» نباید تغییر کند.
به گفته دکتر برنا، این اصل «دسترسی برابر همه شهروندان به خدمات درمانی» را تضمین می‌کند و یکی از ارکان اصلی نظام سلامت لوکزامبورگ است.

او هشدار می‌دهد:
«اگر پزشک از نظام قرارداد ملی تبعیت نکند، می‌تواند هر هزینه‌ای که بخواهد تعیین کند. این ما را به سمت مدلی شبیه آمریکا می‌برد؛ جایی که بهترین خدمات پزشکی فقط برای اقلیتی قابل دسترس است و اکثریت مردم در وضعیت نامطلوب سلامت زندگی می‌کنند.»

فشار بر نظام سلامت؛ کمبود نیروی انسانی در خط مقدم

به‌گفته رئیس FHL، دلیل اصلی افزایش بحث‌ها درباره خصوصی‌سازی این است که نظام سلامت لوکزامبورگ – باوجود کیفیت بالا – تحت فشار است.

او می‌گوید:

🔵 ۱. امید به زندگی در لوکزامبورگ بالاتر از کشورهای همسایه است و مرگ‌ومیر ناشی از بیماری‌های قابل پیشگیری کمتر است.
🟣 ۲. اما کاهش رشد اقتصادی و جمعیتی، توان کشور را برای جذب نیروی انسانی کافی کاهش داده است.
🟤 ۳. نظام سلامت باید سریعاً خود را با شرایط جدید تطبیق دهد، به همین دلیل ساختارهای «فرا–بیمارستانی» می‌توانند نقش مهمی داشته باشند.

لزوم تقویت آموزش پزشکی و ایده ایجاد «بیمارستان دانشگاهی»

دکتر برنا تأکید می‌کند که لوکزامبورگ باید تعداد بیشتری پزشک و متخصص سلامت تربیت کند و کیفیت آموزشی را ارتقا دهد. دانشگاه لوکزامبورگ در این مسیر گام‌هایی برداشته، اما کافی نیست.

او درباره امکان ایجاد بیمارستان دانشگاهی می‌گوید:

«در لوکزامبورگ، پزشکی دانشگاهی زمانی قابل تحقق است که دانشگاه، مؤسسات تحقیقاتی و بیمارستان‌ها با یکدیگر در شبکه‌ای منسجم همکاری کنند و عملکرد بیمارستان دانشگاهی را در کل سیستم ادغام نمایند.»

به گفته او، سنگاپور نمونه‌ای موفق است که در آن تمام کلینیک‌های عمومی به بیمارستان دانشگاهی متصل هستند؛ مدلی که به‌زعم دکتر برنا، با ساختار و سطح توسعه اقتصادی لوکزامبورگ قابل مقایسه است.








جعفر پناهی در اسکار؛ فیلم «یک حادثه ساده» نماینده فرانسه شد

لوکزامبورگ - 22 نوامبر 2025

جعفر پناهی (Jafar Panahi)، فیلم‌ساز سرشناس و چندبار برنده جوایز بین‌المللی، این روزها پس از سال‌ها محدودیت خروج از ایران، در آمریکا حضور دارد تا فیلم تازه‌اش «یک حادثه ساده» را که به نمایندگی از فرانسه به رقابت اسکار معرفی شده، تبلیغ کند. این فیلم که نخل طلای جشنواره کن را نیز کسب کرده، توسط شرکت لوکزامبورگی Bidibul Productions هم‌تولید شده است.

پناهی در گفت‌وگویی با خبرگزاری فرانسه (AFP) در لس‌آنجلس، با لبخند می‌گوید:
«چرا خوشحال نباشم؟ فیلمم در نهایت انتخاب شد.»

فیلمی که می‌توانست هرگز به پایان نرسد

«یک حادثه ساده» که به‌شکل مخفیانه ساخته شد، داستان شکنجه‌گری از جمهوری اسلامی را روایت می‌کند که این‌بار خود در دست زندانیان سابقش گرفتار شده است. این پروژه نزدیک بود نیمه‌تمام بماند:

🔴 ۱. فیلم‌برداری توسط پلیس قطع شد.
🟠 ۲. چند هفته بعد، گروه تولید به‌سرعت بخش‌های باقی‌مانده را تکمیل کرد.
🟡 ۳. پس‌تولید در فرانسه انجام شد و همین امر امکان انتخاب فیلم توسط فرانسه برای اسکار را فراهم کرد.

با وجود این موفقیت، پناهی ۶۵ ساله تأکید می‌کند که آرزو داشت این فیلم به‌نام ایران به اسکار فرستاده شود. اما می‌گوید:
«وقتی یک جامعه تحت ستم است، طبیعتاً موانعی پیش می‌آید.»

انتقاد پناهی از سیستم انتخاب فیلم اسکار

درحالی‌که جشنواره‌هایی مثل کن، ونیز و برلین فیلم‌ها را بر پایه کیفیت هنری خود انتخاب می‌کنند، اسکار نیازمند معرفی رسمی فیلم توسط دولت‌هاست؛ روشی که پناهی آن را محدودکننده می‌داند.

او می‌گوید:

🔵 ۱. «این سیستم استقلال فیلم‌سازان را کاهش می‌دهد.»
🟢 ۲. دولت‌های اقتدارگرا عملاً مانع معرفی فیلم‌های مستقل می‌شوند.
🟣 ۳. هنرمندان سانسورشده نمی‌توانند کشورشان را در بزرگ‌ترین رقابت سینمایی جهان نمایندگی کنند.

پناهی که دو بار زندانی شده و بیش از ۱۵ سال اجازه خروج از ایران نداشت، از سال ۲۰۱0 نیز با حکم ۲۰ سال ممنوعیت فیلم‌سازی روبه‌روست؛ حکمی که هرگز مانع ادامه فعالیت او نشده است.

سینمای ایران؛ میراث «انسان‌گرایانه»

پناهی یادآوری می‌کند که سینمای ایران همیشه با جهان ارتباط برقرار کرده است:

🟤 ۱. دو اسکار برای آثار اصغر فرهادی (Asghar Farhadi)؛ «جدایی نادر از سیمین» و «فروشنده».
۲. موفقیت جهانی عباس کیارستمی (Abbas Kiarostami) با نخل طلای ۱۹۹۷ برای «طعم گیلاس».

به گفته او: «سینمای ایران همیشه سینمایی انسان‌گرا بوده و صدایش در جهان شنیده شده است.»

فشارهای حکومت ایران و فیلم‌سازی مخفیانه

پس از سرکوب گسترده اعتراضات ۲۰۲۲ که با مرگ مهسا امینی (Mahsa Amini) در بازداشت آغاز شد، محدودیت‌های حکومتی علیه هنرمندان تشدید شده است.

سال گذشته، محمد رسول‌اف (Mohammad Rasoulof) برای فرار از حکم شلاق و هشت سال زندان، از ایران گریخت. او فیلم «دانه‌های انجیر معابد» را ساخت که نماینده آلمان در اسکار شد. پناهی و رسول‌اف در سال ۲۰۱۰ هنگام کار مشترک بر یک فیلم، در خانه پناهی بازداشت شدند.

برای ساخت «یک حادثه ساده»، پناهی از روش‌های پنهانی استفاده کرد:

🔴 ۱. بخش بزرگی از داستان در یک ون رخ می‌دهد که هم محل فیلم‌برداری و هم «پناهگاه» عوامل بود.
🟠 ۲. تصاویر بیرونی در مناطق خلوت و بیابانی گرفته شد.
🟡 ۳. حفظ امنیت گروه، بخشی از فرایند خلاقانه فیلم بود.

او با خنده می‌گوید: «وقتی جایی زندگی می‌کنید، راه فرار از محدودیت‌ها را هم یاد می‌گیرید.»

فیلمی درباره اخلاق، آینده و خشونت

الهام‌گرفته از تجربه زندان، فیلم جدید پناهی روایت گروهی از شهروندان عادی است که همه در یک زندان مشترک بوده‌اند و اکنون درباره سرنوشت شکنجه‌گر سابق خود تصمیم می‌گیرند. این پرسش‌ها محور فیلم هستند:

🟢 ۱. باید او را برای انتقام کشت؟
🔵 ۲. یا باید از افتادن به سطح خشونت او جلوگیری کرد؟

پناهی معتقد است این تردید اخلاقی، بازتابی از ایران امروز و فرداست:
«فیلم فقط درباره اکنون نیست، درباره آینده نیز هست.»

او می‌افزاید: «به‌عنوان فیلم‌ساز، به کسانی فکر می‌کنید که قرار است در این کشور زندگی کنند و باید بذر غلبه بر خشونت را کاشت.»